เบื่อคำหวานหว่านมาระอาหนัก
เธอบอกรักแล้วลาร้างห่างไปไหน
เจ้าหนีพี่ยังไม่พอหนอทรามวัย
สร้างข่าวใหญ่ให้คนชังทั้งตำบล
น้องว่าพี่ลืมคำมั่นคำสัญญา
เป็นต้นเหตุแห่งปัญหาพาสับสน
พ่อเธอโกรธโทษดุด่าว่าพี่จน
ส่งหน้ามลไปเชียงใหม่ไม่กลับมา
รักจึงร้างเมื่อนางจากพี่จึงจบ
มิได้พบเนื้อนวลคร่ำครวญหา
ช่วงหลายปีพี่ติดตามน้องกานดา
แม้น้ำตาตกใน..ใครหลอกลวง.
ริน ดอนบูรพา
๑ เม.ย.๕๖
เธอบอกรักแล้วลาร้างห่างไปไหน
เจ้าหนีพี่ยังไม่พอหนอทรามวัย
สร้างข่าวใหญ่ให้คนชังทั้งตำบล
น้องว่าพี่ลืมคำมั่นคำสัญญา
เป็นต้นเหตุแห่งปัญหาพาสับสน
พ่อเธอโกรธโทษดุด่าว่าพี่จน
ส่งหน้ามลไปเชียงใหม่ไม่กลับมา
รักจึงร้างเมื่อนางจากพี่จึงจบ
มิได้พบเนื้อนวลคร่ำครวญหา
ช่วงหลายปีพี่ติดตามน้องกานดา
แม้น้ำตาตกใน..ใครหลอกลวง.
ริน ดอนบูรพา
๑ เม.ย.๕๖
ถึงอยู่เหนือ เชื่อคำ ขอย้ำฝาก
จำใจจาก พรากมา อุราหน่วง
พ่อเป็นหนี้ (พี่)"รพี"ชาย หมายตามทวง
ส่งขัดดอก ขัดดวง ล่วงไกลมา
กินมิได้ นอนมิหลับ กระสับจิต
เฝ้าครุ่นคิด ถึงพี่ มาปีกว่า
หากพี่ยัง มีใย ใฝ่เมตตา
กลางเมษาฯ ไถ่น้องคืน สิบหมื่นพอ
จำใจจาก พรากมา อุราหน่วง
พ่อเป็นหนี้ (พี่)"รพี"ชาย หมายตามทวง
ส่งขัดดอก ขัดดวง ล่วงไกลมา
กินมิได้ นอนมิหลับ กระสับจิต
เฝ้าครุ่นคิด ถึงพี่ มาปีกว่า
หากพี่ยัง มีใย ใฝ่เมตตา
กลางเมษาฯ ไถ่น้องคืน สิบหมื่นพอ
"ดิน"