สู้อุตส่าห์ ฝ่าฟัน มันทุกอย่าง
หาความต่าง แปลกใหม่ ไม่สุงสิง
ตั้งแต่เล็ก ตนโต มิโม้จริง
บางครั้งลิง ยังอาย บ่ายหน้าเมิน
ตื่นแต่เช้า เรือนชาน บ้านสะอาด
เช็ดบัดกวาด ก่อนไก่ ไม่ขัดเขิน
อีกอาหาร จัดหา แม้ล้าเกิน
ต้องดำเนิน ตามแม่สอน ขั้นตอนนั้น
จึงจัดแจง แต่งตัว กลัวไปสาย
จุดมุ่งหมาย เรียนหนัก พักไม่หวั่น
ช่วยอาจารย์ ขายแกง ท่านแบ่งปัน
อาหารฉัน ตอนเที่ยง เพื่อเลี้ยงตัว
ถีบตนเอง หนีจน ไม่ย่นย่อ
ได้เรียนต่อ ป.ตรี ดีใจทั่ว
ปริญญา ภูมิใจ ไม่หมองมัว
ที่ชัวร์ชัวร์ เป็นลูกจ้าง เขาอย่างเดิม
พันทอง
๒/๐๔/๕๖
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
