๐น่าอิจฉาชราวัยอ่อนไท้หลง
ดูชูชงฉาบฉ่ามารศรี
คุณณัชฯริน, ดินปั้น, คุณพันฯที
ลุงรพีฯรับรักกระอักเลย
๐โอ้ลุงเอ๋ยอังกูรมูลสยาม
ก็ด้วยความรักเริ่มใช่เฉิ่มเฉย
นี่ลุงรวบรับรักทุกพักตร์เลย
ลูกหลานเกยตื้นดิ้นสิ้นวงศ์ไทย
๐ลุงหนอลุงนุ่งโสร่งทรวดทรงหล่อ
หลานนี้ท้อเทียบขั้นบ่ทันไหว
ลุงรพีฯนี่นะเกินอภัย
มิเห็นใจหลานเหลนผู้เป็นเชื้อ
๐เดี๋ยวจะเสกคาถามหาเสน่ห์
ตามเลศเล่ห์รำพึงเผื่อซึ้งเหลือ
อนงค์ไหนหมายมุ่งท่านลุงเจือ
ย่อมหอมเยื่อใยใหม่ที่ใส่ลง.....คริคริคริ
พี่ก็เรียก ให้แล้ว แววมะเขือ
เผาทุกเมื่อ หรือไม่ ใดประสงค์
ข่าวแว่วว่า สวนปรุง ลุงตัวยง
กวาวเครือแดง แย่งส่ง คงจาบัลย์
จึงหันหน้า เข้าวัด จัดสำรับ
ฟังสดับ สำเนียง เคียงจังหัน
ท่องยุบหนอ พองไหมหนอ ท้อทุกวัน
เพียงสุขสันต์ บางครา น่าเห็นใจ
นุ่งโสร่ง โล่งดี มิมีแกว่ง
ไม่ต้องหวาด ระแวง เหี่ยวแห้งไหม
ที่ตีแผ่ เรื่องจริง หญิงทำใจ
พองเมื่อไหร่ บอกด้วย กล้วยของลุง
พันทอง
แซวเล่นนะค่ะคุณป๋า
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
