มือเขาเคยอยู่ไกลเอื้อมไม่ถึง
ยังอาจดึงเธอเอาเข้าไปใกล้
คงสมความปรารถนาน่าชื่นใจ
ห่างก็ได้เห็นหน้ามาพบกัน
ต่างสบตาคงสะทกอกสะท้าน
นัดพบพานที่บนถนนฝัน
รอคำขอจากเขาเพียงเท่านั้น
ทุกสิ่งสรรพ์คงให้ด้วยไมตรี
เธอคงจะสุขเมื่อเนื้อห่มเนื้อ
คือวันเมื่อเคียงหมอนนอนจู๋จี๋
เคยอยู่ไกลไร้สิทธิ์สิทธิ์กลับมี
ณ วันที่ไปถึงซึ้งดวงมาน
มือเขาคงลูบไล้เอื้อไออุ่น
ไฟรักกรุ่นคงหวามมอบความหวาน
คงโต้ตอบสนองความต้องการ
รสคงซ่านหัวใจแปลกใหม่ชม
ปากต่อปากคงประกบพบสุขล้ำ
เธอคงฉ่ำคงชิดสนิทสนม
มือเขาคงเร้ารุกปลุกอารมณ์
คงดอมดมซอกมุมอย่างชุ่มใจ
คงแนบเนื้อทุกอณูสู่อ้อมกอด
สุขสุดยอดสองคนคงปรนให้
เธอคงอ้อนเขาคงขอเธอต่อไป
แล้วอะไรจะเหลือเมื่อเขาชม
ดาวอาชาไนย