ถึงกู่ก้อง ร้องหา อุราร้าว
ไม่มีข่าว ไร้แวว แห้วเหลือที่
อยากเจอหน้า อีกครั้ง ก็ยังดี
ด้วยว่ามี ความนัย ใคร่บอกเธอ
พันทอง
เสียงกระซิบผ่านแผ่วยอดแนวสน
กังวานแว่วกับกมลจนไผลเผลอ
สายลมพร่างนางครวญชวนละเมอ
ยินเสมอยามย่ำมืดค่ำลง
ยังหาเลือนรสรอยเคยร้อยร่าย
ดุจจันทร์ฉายเฉิดชัดจรัสส่ง
ถึงกายห่างทางไกลฤทัยคง
[/font][/size][/color]
กังวานแว่วกับกมลจนไผลเผลอ
สายลมพร่างนางครวญชวนละเมอ
ยินเสมอยามย่ำมืดค่ำลง
ยังหาเลือนรสรอยเคยร้อยร่าย
ดุจจันทร์ฉายเฉิดชัดจรัสส่ง
ถึงกายห่างทางไกลฤทัยคง
ร่วมธำรงชั่วกาลมิผ่านเลย
[/font][/size][/color]
เสียงกระซิบ วิบหวาม ยามหลับใหล
เสียงกอไผ่ ไหวเอน เปนอกเอ๋ย
ดั่งเสียงครวญ ร่ำไห้ ไร้คู่เชย
จะกอดเกย แนบข้าง มาร้างแรม
ยิ่งจะเลือน รสกร่อย ถอยดับสูญ
ยิ่งอาดูรย์ พูนเพิ่ม ไม่เติมแต้ม
ยิ่งโศกศัลย์ หมั่นหมาย ย้ายมาแจม
น้ำตาแซม แก้มหมอง ทั้งสองปราง
แม้จันทร์ฉาย รายเรียว เทียวส่องฟ้า
ยามเมฆา บดบัง ยังไม่สร่าง
จะเคลื่อนเข้า เศร้าหนัก รักจืดจาง
มาลาร้าง ข้างแรม ไม่แจ่มนวล
พันทอง
๓๐/๐๓/๕๖