*♥*
...กระเจิงใน โลกความ งามวิจิตร
เถลไถล ยึดติด ผลิตฝัน
กอบความรัก เก็บใส่ ใจทุกวัน
เกลียวสัมพันธ์ ละมุน อุ่นละไม...
*♥*
...กระเจิงชิด สนิทใฝ่ ใจห่วงหา
จินตนา พิทักษ์ รักสดใส
ฤๅดั่งมนต์ ดลทรวง คอยห่วงใย
เสียงหัวใจ กระซิบ หยิบรักพลาง...
*♥*
...กระเจิงเคลิ้ม สรรศิลป์ พิสมัย
ร่ายเรียงถ้อย ถอดใจ ใส่มิห่าง
หวังรักยาม ร่วมวัน ฝันมิจาง
ถ้อยดลจิต ดวงว่าง ของบางใคร...
*♥*
...ในที่สุด ก็พบ ประสบสรวง
เจอใครหนึ่ง นึกห่วง ช่วงอ่อนไหว
หลงจุมพิต ฝันงาม ตามฤทัย
เริ่มทิ้งทุก สิ่งไป บอกใจ..เมิน...
*♥*
...เปิดปล่อยจิต มิห้าม ปรามความรั้น
เปรียบครบครัน ความหลง ฤๅหงส์เหิน
ท่องฟ้าไกล ในทาง ระหว่าง..เพลิน
สุดท้ายเกิน แก้ครา น้ำตาริน...
*♥*
...กระเจิงใน โลกความ งามสดใส
ลืมห่วงใจ วันจาก หากรักสิ้น
จะต้องอยู่ เช่นไร ให้ดวงวิญญ์
หยุด!?..โหยหาถวิล..รักสิ้นเอย...
*♥*
รัตนาวดี
๓๐.๐๓.๒๐๑๓