มานั่งรอ ต่อกลอน ตอนสี่ทุ่ม
ใจร้อนรุ่ม กลุ้มทรวง สุดห่วงหา
ชะเง้อมอง จ้องจับ นับเวลา
หรือใครคว้า ไปกก สะทกจินต์
ชะแง้ตาม ถามไถ่ กระไรนี่
ดั่งฤดี มีกรรม ช้ำเสียสิ้น
อยากมีปีก เหมือนนก จะผกบิน
พาชีวิน ผินถึง คะนึงปอง
แต่ก็ไร้ สามารถ จึงพลาดพลั้ง
เคยผิดหวัง ฝังจำ กรรมสนอง
รู้ตัวดี ที่รัก จักไม่มอง
เจ็บซ้ำสอง ครองขม ตรมดวงแด
จึงขอฝาก กลอนกานท์ ผ่านอักษร
ทุกคำอ้อน ถึงอยู่ สู้แยแส
รักเริ่มแรก แทรกซอน วอนเหลียวแล
อย่าผันแปร เปลี่ยนถ่าย หน่ายชิงชัง
๒๙/๐๓/๕๖