ถึงกู่ก้อง ร้องหา อุราร้าว
ไม่มีข่าว ไร้แวว แห้วเหลือที่
อยากเจอหน้า อีกครั้ง ก็ยังดี
ด้วยว่ามี ความนัย ใคร่บอกเธอ
พันทอง
เสียงกระซิบผ่านแผ่วยอดแนวสน
กังวานแว่วกับกมลจนไผลเผลอ
สายลมพร่างนางครวญชวนละเมอ
ยินเสมอยามย่ำมืดค่ำลง
ยังหาเลือนรสรอยเคยร้อยร่าย
ดุจจันทร์ฉายเฉิดชัดจรัสส่ง
ถึงกายห่างทางไกลฤทัยคง
[/font][/size][/color]
กังวานแว่วกับกมลจนไผลเผลอ
สายลมพร่างนางครวญชวนละเมอ
ยินเสมอยามย่ำมืดค่ำลง
ยังหาเลือนรสรอยเคยร้อยร่าย
ดุจจันทร์ฉายเฉิดชัดจรัสส่ง
ถึงกายห่างทางไกลฤทัยคง
ร่วมธำรงชั่วกาลมิผ่านเลย
[/font][/size][/color]