๐ณ ตีสองของคืนต้องตื่นลุก
ด้วยฝันปลุกปุ๊บปั๊บหลับหลายหน
ตาก็ถ่างถึกเถือเหลือจะทน
จึงมาวนแวะบ้านฯอ่านงานกลอน
๐เห็นมิตรใหม่ละไมละมุนม่อม
ผมก็น้อมวันทาหน้าสลอน
ผู้มาใหม่ใช่วิชาจะล้าคลอน
กลับบวรบริกัประยับแย้ม
๐เพียงผมมีที่แนะแกะเพชรพลุ
เผื่อฉลุลวดลายฉายแฉล้ม
ก้อนกรวดหินดินทรายอย่าหมายแซม
ตกแต่งแต้มตามท่านบุราณตรอง
๐วรรณยุกต์เอกโทให้โอภาส
อย่าให้คลาดตำแหน่งเหมือนแกล้งหมอง
วรรคสดับวรรครับกับวรรครอง
วรรคส่งต้องตำราพากลอนเพลิน
๐ยกตัวอย่างวางเสียงเคียงสดับ
ให้หาศัพท์สูงต่ำอย่าทำเขิน
เสียงสามัญไม่เพราะด้วยเปราะเกิน
แรกเริ่มเดินดำรูมนูชม
๐เรื่องวรรครับขับขานคำหวานกล่อม
กลั่นกลอนหอมจัตวาจึงพาสม
สามัญตรีกวีติไม่นิยม
เอกโทคมขจิตจ่างบ้างประปราย
๐ร่ายวรรครองต้องสรรสามัญเหมาะ
ฟังไพเราะรื่นโสตวิโรจน์ฉาย
เสียงตรีพอทำเนาเฉลาลาย
เอกโทร้ายเฉกกวัดจัตวา
๐สร้างวรรคส่งตรงตามทำนองปราชญ์
สามัญวาทย์วิเมลืองเฟื่องภาษา
ตรีก็ต่อท้ายได้ในบางครา
แต่ก็อย่าบ่อยตรีกวีเตือน
๐เรื่องหลักหลักรักษ์บทเพื่อชดช้อย
ตัวข้าน้อยก็มิอาจให้ปราชญ์เหมือน
หวังเพียงมิตรสฤษฏ์กลอนออดอ้อนเดือน
จนสะเทือนสะท้านโลกว่าโชคดี