๐รุ่งอรุณสูรย์เสกดิเรกแสง
จึงแจ่มแจ้งจับใจในวาดหวัง
ล้มแล้วลุกทุกข์ใดใช่จีรัง
สุขสะพรั่งเพียงผ่องส่องรำไร
๐เดินสะดุดฉุดขาจนพาเขว
หลงซวนเซซ่านเซ็นกระเด็นไหน
เพียงเพ่งมองช่องทางสว่างไป
เพียงอึดใจจักสู่ประตูเดิม
๐ท้อแท้ทมซมซูบเกือบวูบว้าง
อย่าครวญครางเข้มแข็งเข็นแรงเสริม
ทุกย่างก้าว เกี่ยวเกื้อ เพื่อต่อเติม
ควรริเริ่ม เพิ่มพจน์ ให้งดงาม