๐รุ่งอรุณสูรย์เสกดิเรกแสง
จึงแจ่มแจ้งจับใจในวาดหวัง
ล้มแล้วลุกทุกข์ใดใช่จีรัง
สุขสะพรั่งเพียงผ่องส่องรำไร
๐เดินสะดุดฉุดขาจนพาเขว
หลงซวนเซซ่านเซ็นกระเด็นไหน
เพียงเพ่งมองช่องทางสว่างไป
เพียงอึดใจจักสู่ประตูเดิม
๐ท้อแท้ทมซมซูบเกือบวูบว้าง
อย่าครวญครางเข้มแข็งเข็นแรงเสริม
.....................….................
.........................................
(ผมมีการบ้านคุณครูให้มา ฝากพี่ๆเพื่อนๆแต่งต่อให้ด้วยครับ ผมคิดยังไงก็คิดไม่ออก)
(เลียนแบบเด็กๆมาขอการบ้าน อิอิ)