เสียงกังวานหวานแว่วที่แนวป่า
เสียงเริงร่านกไพรก้องไปทั่ว
เสียงร้องรำทำเพลงละเลงรัว
เสียงยวนยั่วของนางที่ครางครวญ
หลงเสียงนางเสนาะหูยามกู่หา
ยิ่งผวายามไกลพาให้หวน
คิดถึงคืนร่วมเรียงเคียงเชิญชวน
กลิ่นลำดวนกลางดงยิ่งยงยืน
“ไพร พนาวัลย์”
มาร่วมจินตนาการหวานๆด้วยคน เน้อ ขออภัยคุณพันทองด้วย