[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[พิมพ์วาส]

'ดอกเลือด'


โปรยดอกเลือดเชือดเฉือนหลังเอื้อนบอก     คำกลับกลอกชอกอกสุดฟกแสน
เสียงใครสองร้องกรี้ดดังหวีดแทน     กระจายแป้น, แลนด์หลุดสุดห้ามยั้ง

คำเคียดขึ้งบึ่งโหนตะโกนแซ่     เปิดบาดแผล, แน่นิ่งกายดิ่งฝัง
จมเลือดสดหยดรินจิตภินท์พัง     กระทบดังหลังหัก!ยากพักคืน

ครั้นน้ำตาลาหยดลงรดแก้ม     หัวใจแย้มยากเดินปวนเกินฝืน
ระดะหลั่งถั่งรินคำยินยืน     ว่าเจ็บดื่นหมื่นจะอภัยกัน

ดอกเลือดหยาดสาดแป้น, สายแลนด์หลุด     ร่างหนึ่งฉุดรุดลงหน้าปลงผัน
เมาส์กระจายสายฉีกโต๊ะปลีกดัน     ทุบจอตันครั้นแตกรานแหลกลง

ตะโกยนองกองเลือดเริ่มเหือดแห้ง     เศษแก้วแย้งแทงทิ่มเท้านิ่มหลง-
เหยียบพื้นเหยียดเดียดฉันท์คำหวั่นปลง     ประดุจพงกรงเหล็กเล็กขังไว้

จะดิ้นกายหมายคิดอิสระ          ปลดพันธะกรงทิ้งหลายสิ่งไข
โลกปลอมปลอมยอมเสพสุขสมใจ     โดยมิได้ไตร่สนคนรอบตัว

ลงดอกคำร่ำลึกเจ็บสึกหรอ      คำด่าทอก่อรวดทั้งปวดหัว
นึกรู้ค่าน่าร้องคำหมองมัว     สิ่งพันพัวชั่วช้ำเกินย่ำเดิน

หลังรู้ค่าตราต้องคำร้องก่น     ทุกสิ่งหม่นปนทั่วสุดมัวเผิน
ดิ่งลงหลุบหุบเขายากเฝ้าเพลิน     หลายสิ่งเกิน, เมินมองทุกข์ต้องรอย

ครั้นดอกเลือดเหือดแห้งคำแย้งฝาก      เกินถางถากยากเผยคำเอ่ยถอย
ยิ้มเปิดรับกับ...ชีวิตที่น้อย     แผ่วลมอ่อยผล็อยฤทธิ์ชีวิตเร้น