Re: ไม่ดี อย่าให้คะแนน
ชุมชน บ้านกลอนไทย ชุมชนสำหรับคนไทยผู้รักกลอน
23 พฤศจิกายน 2024, 06:12:AM *
ยินดีต้อนรับคุณ, บุคคลทั่วไป กรุณา เข้าสู่ระบบ หรือ ลงทะเบียน

เข้าสู่ระบบด้วยชื่อผู้ใช้ รหัสผ่าน และระยะเวลาในเซสชั่น

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)
 
ผู้เขียน หัวข้อ: ไม่ดี อย่าให้คะแนน  (อ่าน 18605 ครั้ง)
muneenoi
Special Class LV6
นักกลอนเอกแห่งวังหลวง

******

คะแนนกลอนของผู้นี้ 628
ออฟไลน์ ออฟไลน์

เพศ: ชาย
กระทู้: 772


~มี-ในสิ่งที่ไม่มี ไม่มี-ในสิ่งที่มี~


« เมื่อ: 26 มีนาคม 2013, 12:12:AM »


เป็นขันที แต่ขันถี่ นี้มันกลุ้ม
มรสุม กิเลสมาร รำคาญหลาย
จับเข้ากรง ยังคงขัน มันส์กระจาย
อยากจะตาย เพราะนกเขา เราขันดี

ถึงเช้าสาย บ่ายเย็น ไม่เว้นร้อง
ยังจองหอง ร้องจุ๊กกรู๊ ดูขันถี่
เล่นเอาญาณ ฌานสงบ ต้องหลบลี้
นกอัปรีย์ ยังดึ๊งดั๋ง ไม่ฟังใคร

ถึงตีห้า ผวาฟื้น ตื่นก่อนไก่
นกจัญไร ปั่นป่วน กวนอยู่ได้
ไม่อยากเป็น ตาลเหี่ยว เปลี่ยวหัวใจ
แต่ทำไง มันจำเป็น ต้องเห็นดี

สงสัยต้อง พึ่งท่านหมู ดูให้หน่อย
มีดสั้นสอย ปาดคอ รอต้มจี่
ให้มันหยุด ร้องจุ๊กกรู ดูสักที
หยุดขันถี่ เป็นขันที คราวนี้แล..... ขำขี้แตกขี้แตน emo_32ขำๆ เน้อ พี่น้อง เอาหนุกอย่าคิดมาก55555

    แบร่ๆ

    "มุนีน้อย"

กลอนมุนี  มีสิทธิ์  ติดเรทเอ็กซ์
เซ็นเซ่อร์เช็ค  เด็กอ่าน  ไม่ผ่านแน่
ข้อหาใหญ่  ไม่งาม  ห้ามออนแอร์
ขาดคนแล  แย่จัง  อาจขังลืม

มัวหมกมุ่น  วุ่นนัว  มั่วไม่หยุด
ตัดไม่หลุด  ฉุดไม่ยั้ง  ฟังไม่ปลื้ม
ขอบุญเสริม  เติมใหม่  ไม่ให้ยืม
ต้องเซื่องซึม  มึนช้ำ  กรรมหมุนจร

จะขันที  ขันถี่  ไม่มีขัน
อย่าถามฉัน  ฝันหา  อย่ามาอ้อน
คิดเสียใหม่  ไปพบ  หมอนพพร
เรื่องนกนอน  นกตื่น  นกฟื้นตัว

มาร้องอ้อน  วอนให้  ใช้มีดสั้น
ตัดสะบั้น  หั่นซะเหี้ยน  น่าเวียนหัว
ไม่ตัดออก  หรอกหนา  อย่าได้กลัว
จะหมองมัว  หัวใจ  ให้ระอา

คุมอารมณ์  ข่มใจ  ในขอบเขต
ตัดกิเลส  เศษเล่ห์  เสน่หา
หมั่นท่องไว้  ให้ชิน  ศีลกามา
ฤๅจะลา  อาศรม  ไปชมเมือง

Moo Dum

 ชอบใจๆ



จะไม่ลา ไปไหน ไกลทั้งสิ้น
จะอยู่ถิ่น อาศรมเก่า เหงาต่อเนื่อง
ใครอ่านเห็น เขม่นใจ ให้ขัดเคือง
ก็เป็นเรื่อง ของเขา เราชี้แจง

เราไม่มี เจตนา มาป่าเถื่อน
หรือแปดเปื้อน สิ่งใด ให้แสลง
หากใครมี อารมณ์ศิลป์ กินใจแรง
ก็แสดงว่ายังห่าง ทางกวี

ต้องรู้จัก แยกแยะ แนะดี-ชั่ว
ใช่จะมัว จ้องผิด คิดโน่นนี่
จุดมุ่งหมาย ของกลอน อ้อนวลี
ต้องการมี ความขบขัน จึงบรรเลง

หวังน้องพี่ มีความสุข สนุกอ่าน
ได้สำราญ เห็นกลอน ยอกย้อนเก่ง
ได้สนุก ทั่วกัน มันส์ครื้นเครง
ใช่อวดเบ่ง เก่งกล้า หรือว่าใคร

ไม่มีคำ หยาบคาย ฉายความเด่น
มีแต่เน้น อุปมา ว่าเข้าใส่
โยนมุขมา รับมุข สนุกไป
ไร้สิ่งใด เกินเลย เผยวาจา

จะขอตัด กิเลส เหตุอดสู
ขอท่านหมู อย่าติด คิดมากหนา
จะขันที หรือขันถี่ ขี้เกียจว่า
ไม่ไปหาแล้วหมอ ขอจบกลอน หลับดีกว่า ตรู หลับดีกว่า ตรู

     หัวโขมย

     "มุนีน้อย"

ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :

ชลนา ทิชากร, Prapacarn ❀, รพีกาญจน์, panthong.kh, พี.พูนสุข, ลิตเติลเกิร์ล, ...เป็ดน้ำ..., saknun, Shumbala, Moo Dum, กรกช, เนิน จำราย, จารุทัส

ข้อความนี้ มี 13 สมาชิก มาชื่นชม
บันทึกการเข้า

แต่งกลอนเพราะใจรัก
หนักใจเพราะตัณหา
เหว่ว้าเพราะฟุ้งซ่าน
สำราญด้วยพระธรรม..

Email:
Powered by SMF 1.1.2 | SMF © 2006-2007, Simple Machines LLC | Thai language by ThaiSMF
s s s s s