รู้ไหม
เธอเป็นผู้จุดไฟให้โลกสว่าง
เธอแต้มสีดอกไม้ในรุ่งราง
เธอลงเส้นปีกบางผีเสื้อบิน
เพียงยิ้ม
เหมือนเมล็ดทับทิมชวนถวิล
เหมือนมุกขาวใสสดหมดราคิน
เหมือนฝนรินรดใจให้รักงาม
ฉับพลัน
เธอกักฉันขังไว้ในยิ้มหวาม
เป็นเทียนหลอมละลายถูกไฟลาม
อยากจะห้ามยิ้มหาย...ได้ไหมน้า
รู้ไหม ใจฉัน หวั่นไหวนัก
เพราะหลงรัก พักตร์พริ้ม ยิ้มเสน่หา
เธอยิ้มหวาน ปานน้ำผึ้ง ซึ้งอุรา
รักยิ้มพา ผวาจิต คิดวุ้นวาย
เพียงยิ้ม พริ้มละไม ใจแทนขาด
คมยิ้มบาด ปาดใจ ให้สลาย
ยิ้มทุกครั้ง ยังฉัน ฝันมลาย
แทนลมหงาย กรายหวั่น รัญจวนใจ
ฉับพลัน ทันที ที่เธอยิ้ม
เหมือนเข็มทิ่ม จิ้มฉัน จนสั่นไหว
ให้มือเท้า เข่าหย่อน อ่อนทัดใด
บาดทรวงใน ใจสลาย แทบวายปราณ
ชลนา ทิชากร
เพราะหลงรัก พักตร์พริ้ม ยิ้มเสน่หา
เธอยิ้มหวาน ปานน้ำผึ้ง ซึ้งอุรา
รักยิ้มพา ผวาจิต คิดวุ้นวาย
เพียงยิ้ม พริ้มละไม ใจแทนขาด
คมยิ้มบาด ปาดใจ ให้สลาย
ยิ้มทุกครั้ง ยังฉัน ฝันมลาย
แทนลมหงาย กรายหวั่น รัญจวนใจ
ฉับพลัน ทันที ที่เธอยิ้ม
เหมือนเข็มทิ่ม จิ้มฉัน จนสั่นไหว
ให้มือเท้า เข่าหย่อน อ่อนทัดใด
บาดทรวงใน ใจสลาย แทบวายปราณ
ชลนา ทิชากร