กรรมสนองต้องทุกข์ไม่สุขสม
น้ำข้าวขมคอเฝื่อนเหมือนเข็มทิ่ม
ผลแห่งการละเลยอยากเชยชิม
ไม่รู้อิ่มกามาพาเวรกรรม
รู้ทั้งรู้ยังเดินเผชิญหน้า
ช่างหาญกล้าเหลือใจชอบใฝ่ต่ำ
ตัวของตัวเว้นได้ไม่กระทำ
ใครจะย่ำหากเราไม่ก้าวเดิน
จะโทษใดใครเล่าเรานั่นแหละ
เด็กเลี้ยงแกะร่ำไปไม่ขัดเขิน
ความจำเป็นทั้งหลายอายจึงเมิน
เป็นส่วนเกินกาฝากและกากเดน
หากกรรมมีหนีไหนก็ไม่พ้น
เพราะเป็นผลกระทำกรรมตามเข่น
ใจไม่แน่แท้เที่ยงชอบเบี่ยงเบน
จึงเกิดเวรนำให้ได้ผลนั้น
"สีเลนะสุคะติงยันติ"
จงดำริรักษาหาสวรรค์
ไม่มีเวรจองหมายทำร้ายกัน
พบสุขสันต์แนวทางไม่ด่างพร้อย
"ตัสมาสีลังวิโสทะฯ(เย)"
ครองไว้นะอย่าหลุดสุดมือสอย
สติคงจงหมั่นวันละน้อย
กรรมถดถอยเวรวางหมั่นสร้างบุญ
"กานต์ฑิตา"
๒๕ มีนาคม ๒๕๕๖
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
