โอ้ชีวิตคิดมาน่าอนาถ
ยามพลั้งพลาดแดดิ้นแทบสิ้นหวัง
จังหวะก้าวเดินไปไม่ระวัง
ชีพถูกฝังหมองไหม้ตายทั้งเป็น
ยามชีวิตเหนื่อยล้าแสนสาหัส
ถูกเคราะห์ซ้ำกรรมซัดวิบัติเข็ญ
อยู่อย่างสุดยากแค้นแสนลำเค็ญ
ใครไม่เห็นว่าเราช้ำเท่าไร
ชั่วเจ็ดทีดีเจ็ดหนทุกคนรู้
น่าอดสูชีวิตฉันมันไม่ใช่
เสียดายเกิดเป็นคนเลยจนใจ
เกิดชาติใหม่ขอบ้าง เป็นนางฟ้า
--ณัชชา--
ยามพลั้งพลาดแดดิ้นแทบสิ้นหวัง
จังหวะก้าวเดินไปไม่ระวัง
ชีพถูกฝังหมองไหม้ตายทั้งเป็น
ยามชีวิตเหนื่อยล้าแสนสาหัส
ถูกเคราะห์ซ้ำกรรมซัดวิบัติเข็ญ
อยู่อย่างสุดยากแค้นแสนลำเค็ญ
ใครไม่เห็นว่าเราช้ำเท่าไร
ชั่วเจ็ดทีดีเจ็ดหนทุกคนรู้
น่าอดสูชีวิตฉันมันไม่ใช่
เสียดายเกิดเป็นคนเลยจนใจ
เกิดชาติใหม่ขอบ้าง เป็นนางฟ้า
--ณัชชา--