คงคิดมาก เกินไป ใจฟุ้งซ่าน
ใจดวงน้อย ลอยหา ประภาคาร
กลัวตาหวาน ไม่แยแส แม้เพียงเงา
หล่อนเห็นเป็นต่างดาว เอาละซี
แม้ใจมี สี่ห้อง ต้องว่างเปล่า
ไร้คนจอง ต้องล่องลอย คอยเป็นเป้า
ให้สาวเจ้า มองผ่าน น่านฟ้าใจ
ท่านขวดเก่าเล่าเห็นเป็นดาวน้อย
จึงหยิบสอย ใส่เซี่ยนหมาก สากตำใส่
เก็บดวงจันทร์ ตะวันแดง มิแบ่งใคร
ปูนใส่ไว้ ต่างหัวใจ มอบให้เธอ
มอบดอกไม้ แทนเหล้า เอาใส่ขวด
ใจคงปวด เพราะโดนยำ นำเสนอ
อีทีเอ๋ย ไม่เคยลอง ต้องมาเจอ
กลับต่างดาว เถิดเออ ยูเอฟโอ...!!!
"มุนีน้อย"
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
