มองพระจันทร์ เห็นด้วยตา ว่านวลล้ำ
แต่เหมือนคำ คนเขาว่า ช่างน่าขัน
กระต่ายน้อย ที่เดียวดาย หมายดวงจันทร์
คงเหมือนฉัน ที่เผลอใจ ไปรักเธอ
เอื้อมไม่ถึง เพราะอยู่สูง นกยูงเจ้า
ความเงียบเหงา ที่อยู่ต่ำ ทำเสมอ
ไม่อาจโดน หรือสัมผัส ปัดไปเจอ
คนอย่างเธอ คนละชั้น ฉันแค่ดิน
รักเสมอ แต่ต้องชน กับก้นเหว
ที่มีเปลว ความผิดหวัง ขังปิดสิ้น
จบแค่นี้ ฉากสุดท้าย ทรายกลืนกิน
เพราะดูหมิ่น เจ้าดอกฟ้า หวังว่ามอง
แต่เหมือนคำ คนเขาว่า ช่างน่าขัน
กระต่ายน้อย ที่เดียวดาย หมายดวงจันทร์
คงเหมือนฉัน ที่เผลอใจ ไปรักเธอ
เอื้อมไม่ถึง เพราะอยู่สูง นกยูงเจ้า
ความเงียบเหงา ที่อยู่ต่ำ ทำเสมอ
ไม่อาจโดน หรือสัมผัส ปัดไปเจอ
คนอย่างเธอ คนละชั้น ฉันแค่ดิน
รักเสมอ แต่ต้องชน กับก้นเหว
ที่มีเปลว ความผิดหวัง ขังปิดสิ้น
จบแค่นี้ ฉากสุดท้าย ทรายกลืนกิน
เพราะดูหมิ่น เจ้าดอกฟ้า หวังว่ามอง