คารวะ -หมูดำ- มุนีน้อย
ที่ยังคอย-ต่อกานท์-สานไปทั่ว
เพื่อโยงใย-สัมพันธ์-ให้ลงตัว
คิดหามจั่ว-ทุกคน-สนกวี
ผมไปนึก -กลับมา-ตั้งท่าใหม่
คุณครูไพร-บอกโหลยโท่ยโกยหนี
อย่าขี้แพ้-ออกไกล-มันไม่ดี
มาวันนี้-ยอมรับ-ต้องปรับไว
ขอขมา-พี่น้อง-เพื่อนพ้องพี่
หลายคนมี-น้ำจิต-คิดปลอบให้
จึงขอบคุณ-ทุกท่าน-ด้วยมั่นใจ
ว่าต่อไป-ไม่มี-เช่นนี้เลย
ที่ยังคอย-ต่อกานท์-สานไปทั่ว
เพื่อโยงใย-สัมพันธ์-ให้ลงตัว
คิดหามจั่ว-ทุกคน-สนกวี
ผมไปนึก -กลับมา-ตั้งท่าใหม่
คุณครูไพร-บอกโหลยโท่ยโกยหนี
อย่าขี้แพ้-ออกไกล-มันไม่ดี
มาวันนี้-ยอมรับ-ต้องปรับไว
ขอขมา-พี่น้อง-เพื่อนพ้องพี่
หลายคนมี-น้ำจิต-คิดปลอบให้
จึงขอบคุณ-ทุกท่าน-ด้วยมั่นใจ
ว่าต่อไป-ไม่มี-เช่นนี้เลย
เป็นตัวอย่าง สร้างกวี มีมานะ
หยุดโทสะ อคติ มินิ่งเฉย
กลับมาเพียร เขียนกลอน เหมือนก่อนเคย
หวานเปรียบเปรย เชยชิม ลิ้มอ้อยตาล
เป็นผู้ใหญ่ ใจสู้ อยู่เกินร้อย
จากเด็กน้อย ค่อยยืน บนพื้นฐาน
เลือกเรียงคำ กำหนด จรดจาร
เกิดบทกานท์ งานศิลป์ จินตกวี
กำลังใจ ให้กัน ทุกวันก่อ
บังเกิดต่อ หน่อพันธุ์ บรรณศรี
ร่วมปกปัก รักษา สินธานี
เป็นคนดี ที่รักษ์ พิทักษ์กานท์
Moo Dum