รักข้างแรม
เหมือนถูกกดบดขยี้ที่ใจข้า
ทรมายิ่งนักรักหมดหวัง
แม้มีสิทธิ์ชิดข้างเธออย่างจัง
แต่ต้องยอมภินท์พังฝังหัวใจ
กลัวความรักทำร้ายชายคนรัก
จึงจำผลักห่างกัน..ยอมหวั่นไหว
สิ้นสุดลงตรงนี้ที่จากไป
ดีกว่าให้ยืดเยื้อเบื่อระอา
เก็บเสี้ยวเศษความรู้สึกผนึกแน่น
เพื่อไว้แทนสิ่งข้างดูต่างหน้า
วันและคืนชื่นฉ่ำพร่ำสัญญา
ให้ถือว่าฝันเพ้อนะเธอเอย
*********
ย้ำกับตัวบอกหัวใจ ใช่..ทำถูก
ที่ไม่ผูกรักวางข้างเขนย
ตัดสัมพันธ์วุ่นวุ่นคนคุ้นเคย
ก่อนเกินเลยลำบากยากกว่าเป็น
ถึงจะจบถึงจะจากฝากลักยิ้ม
เป็นรอยพิมพ์หัวใจให้เราเห็น
สิ่งดีเหลือเพื่อแลแค่ประเด็น
หวังเปอร์เซ็นต์มิตรสูงพยุงยืน
ส่วนเหตุผลขอว่า โปรดอย่าถาม
ปล่อยเป็นความลับนั้นฉันขมขื่น
เจ็บเพื่อเธอมีสุขทุกวันคืน
ฉันยอมฝืนทนช้ำรับกรรมเอย
.........
ภ.ภาพวาด
อ.๒๔.๗.๒๕๕๕
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
