ตะวันต่ำ ค่ำลง ตรงชายหาด
คลื่นซัดสาด ฟาดฝั่ง ดังซ่านซ่า
หยาดละออง ฟองพลิ้ว เป็นริ้วมา
พระพายพา ถาโถม โหมท้องทราย
ยามค่ำคืน ผืนฟ้า นภากาศ
ดาราดาษ พาดพัน พระจันทร์ฉาย
ระลอกแพรว แวววรรณ พรรณราย
เปล่งประกาย พรายแสง แห่งนที
พอดึกดื่น คลื่นสงัด ซัดสงบ
ดวงเดือนหลบ ซบหา เมฆาหนี
เย็นยะเยียบ เฉียบหนาว ร้าวฤดี
ขอเพียงมี ที่พัก พำนักใจ
ใต้ซอกหลุบ หุบท้าย ที่ปลายโลก
คนวิโยค โศกรัก พักอาศัย
อยู่โดดเดี่ยว เปลี่ยวเหงา เศร้าอาลัย
ปราชัย พ่ายรัก กระอักทรวง
รวีแดง แสงฉาย ปลายขอบฟ้า
ทะเลอ้า โอบอ้อม ถนอมห่วง
ลมก็แรง แย่งเร้า เข้าชิงดวง
ต่างหมายควง หวงครอง จองสุรีย์
โอ้ตัวเรา เฝ้าคอย น้อยดวงจิต
ทะเลปิด สิทธิ์กั้น หันหน้าหนี
ลมก็ห่าง หมางเมิน เกินไยดี
หมองชีวี ชีพฝัง บนฝั่งทราย
Moo Dum