อ่านขับขาน กานท์กวี มุนีน้อย
ถักทอร้อย ถ้อยต่อ รอดวงแข
ทรงศีลไว้ ไยถาม ตามตอแย
ฤๅคิดแปร แคร์สาว หนาวฤทัย
หินถูมีด กรีดดัง ยังกรี๊ดหมู
น้ำแข็งชู ถูหลัง กรี๊ดดังไหม ?
ใส่อารมณ์ สมหวัง อย่างตั้งใจ
คงดังไกล ไปกว่าดู ถูมีดคม
อยู่แถวไหน ใคร่รู้ ให้หมูบอก
ไม่กลิ้งกลอก หลอกผู้ อยู่อาศรม
อยู่ "แถวหลัง" นั่งเศร้า เฝ้าระทม
ชืวิตจม ตรมเหงา เร้าอุรา
ไร้สำนัก พักพิง สิงสถิต
บันเทิงจิต คิดกานท์ สำราญหนา
หมั่นลับมีด กรีดหิน จนชินตา
ฝึกวิชา ท่าที "ลี้มีดบิน"
ไร้..น้ำตา อาลัย ถึงใครแล้ว
ไร้..ดวงแก้ว แววใส ใฝ่ถวิล
ไร้..ความรัก ถักทอ รอยุพิน
ไร้..เจตจินต์ สิ้นรัก พิทักษ์ใคร
Moo Dum
ลี้มีดบิน = เซียวลี้ปวยตอ มีดบินไม่พลาดเป้า
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
