ปิดภาคเรียน มีนา อากาศร้อน
เปลื้องผ้าผ่อน ทำงาน เหงื่อกาฬไหล
ออกรับจ้าง หาเงิน เดินถามไป
ขอเพียงได้ ค่าแรง แบ่งเก็บออม
เตี่ยวขาสั้น ตัวเก่า เหนือเข่าคับ
เสื้อพอจับ ติดกาย ดูผ่ายผอม
เกิบผ้าใบ ขาดร้อย สีมอยมอม
ยังไม่พร้อม แบบเรียน เครื่องเขียนงาน
จบ ป.ปลาย ย้ายต่อ ม.ศ.หนึ่ง
ห่างไกลถึง สิบโล โขจากบ้าน
ทางลูกรัง ขลุกขลัก จักรยาน
จะใช้การ ปั่นไป ยังไม่มี
กระบุงตัก ตวงชั่ง เทครั่งแห้ง
มัดหอมแดง จุกเกล้า แขวนเข้าที่
คัดถั่วเขียว แยกเกรด เมล็ดดี
ข้าวเปลือกสี เป็นสาร ร้านอากง
แผ้วถางหญ้า ดาเตรียม กระเทียมผึ่ง
ก่อไฟนึ่ง พลูดิบ หยิบไปส่ง
ขาประจำ เมี่ยงหมาก ลากขึ้นลง
ถึงทุ่มตรง เหนื่อยอ่อน พักผ่อนกัน
อาบน้ำท่า ทานข้าว เริ่มหาวหลับ
อ้าปะหงับ พิงตั่ง นั่งเคลิ้มฝัน
ถึงเปิดเรียน คงรับ เงินนับพัน
พอเลือกสรร ซื้อของ ตามต้องการ
22 มีนาคม 2509 รำลึก
รพีกาญจน์