อ้ออ้อยแขม แห้มไหม้ ใบตองแห้ง
พร้าวตาลแดง แสงฉาบ กิ่งกาบสน
เปลวแดดร้อน ระบำ ทั่วตำบล
ยังขาดฝน หล่นฟ้า มาโปรยปราย
ที่ดอนดอง คลองกว้าง ทางระอุ
แตกพังผุ เหือดห้าว ร้าวเป็นสาย
ริ้วลมพัด ปัดหมุน ฝุ่นกระจาย
หญ้าทอดกาย ลู่คลื่น ราบพื้นดิน
ไร้จิ้งหรีด กรีดเสียง รอบเถียงทุ่ง
ไร้ปลากุ้ง แหวกว่าย ตะกายสินธุ์
ไร้กบเขียด เสียดซ้อง ก้องธานิน
ไร้กาบิน นกขัน สนั่นคาม
ลำไยออก ดอกบาน ดิ่งดานร่วง
ผลมะม่วง เล็กลูก เหี่ยวสุกห่าม
รวงข้าวลีบ ตีบตัน โรคพลันลาม
ฝักมะขาม แลบแบน แล่นคดงอ
ไร้ผักหนอก จอกแหน แพผำเขียว
ไร้ผักเสี้ยว เชียงดา ขุดหาหน่อ
ไร้ผักหวาน ก้านหอม ฝักซอมพอ
ผักกาดจอ ไร้เนื้อ เบื่อจนเอียน
คงสลด หดหู่ อยู่เช่นนี้
อีกสองปี ไม่แน่ อาจแปรเปลี่ยน
แล้งซ้ำซาก ยากจน หายวนเวียน
สู่อาเซียน มั่งคั่ง ยังทันกาล
รพีกาญจน์