ชีวิตเราเศร้าเหลือเหมือนเรือเร่
ถูกคลื่นเห่ซัดสาดขาดหางเสือ
ต้องโดดเดี่ยวเพราะไร้นายท้ายเรือ
ประคองเพื่อหมายพบที่หลบภัย
มองทะเลกว้างไกลในยามนี้
หนาวฤดีจนสั่นทรวงหวั่นไหว
รอดาวเหนือส่องนำแสงรำไร
หวังเรือไม่ย่อยยับล่มอับปาง
--ณัชชา--
ถูกคลื่นเห่ซัดสาดขาดหางเสือ
ต้องโดดเดี่ยวเพราะไร้นายท้ายเรือ
ประคองเพื่อหมายพบที่หลบภัย
มองทะเลกว้างไกลในยามนี้
หนาวฤดีจนสั่นทรวงหวั่นไหว
รอดาวเหนือส่องนำแสงรำไร
หวังเรือไม่ย่อยยับล่มอับปาง
--ณัชชา--