ธราดลข้นเข้มอยู่เต็มอัด
ร้อยสัมผัสรัดตั้งดุจดังหิน
พืชอุดมกลมเกลียวเหนี่ยวธานินทร์
ชุ่มกระสินธ์รินไหลชื่นไพรแพรว
หอมกลิ่นทุ่งฟุ้งฟ่องจากท้องข้าว
ปุยเมฆขาวยาวริ้วเป็นทิวแถว
ขจีพฤกษ์ลึกล้ำเป็นลำแนว
เสียงนกแจ้วแว่วชัดสะพัดมา
บริบูรณ์พูนดงพินพงดาษ
สุรีย์วาดผาดผ่านลานพฤกษา
หอมกลิ่นดินรินกลั่นจากคันนา
ปกผืนฟ้า, ซาฝนกี่หนวัน?
ณ ผืนดินถิ่นเกิดกำเนิดตั้ง
มีใจฝังหยั่งแน่นเป็นแผ่นฝัน
มโนภาพฉาบรักสลักปัน
เอื้อต่อกันฉันท์นี้น้องพี่เรา
ภูมิใจเถิดเลิศกว่าโลกหล้าอื่น
แผ่นดินดื่นหมื่นแสนไม่แม้นเท่า
พสุธาอาศัยแนบใจเนา
ฟูมฟักเฝ้าทำนุอนุรักษ์!
ร้อยสัมผัสรัดตั้งดุจดังหิน
พืชอุดมกลมเกลียวเหนี่ยวธานินทร์
ชุ่มกระสินธ์รินไหลชื่นไพรแพรว
หอมกลิ่นทุ่งฟุ้งฟ่องจากท้องข้าว
ปุยเมฆขาวยาวริ้วเป็นทิวแถว
ขจีพฤกษ์ลึกล้ำเป็นลำแนว
เสียงนกแจ้วแว่วชัดสะพัดมา
บริบูรณ์พูนดงพินพงดาษ
สุรีย์วาดผาดผ่านลานพฤกษา
หอมกลิ่นดินรินกลั่นจากคันนา
ปกผืนฟ้า, ซาฝนกี่หนวัน?
ณ ผืนดินถิ่นเกิดกำเนิดตั้ง
มีใจฝังหยั่งแน่นเป็นแผ่นฝัน
มโนภาพฉาบรักสลักปัน
เอื้อต่อกันฉันท์นี้น้องพี่เรา
ภูมิใจเถิดเลิศกว่าโลกหล้าอื่น
แผ่นดินดื่นหมื่นแสนไม่แม้นเท่า
พสุธาอาศัยแนบใจเนา
ฟูมฟักเฝ้าทำนุอนุรักษ์!