เหมือนสายลมพัดมาพาไหวหวั่น
เหมือนเธออยู่ในความฝันฉันห้ามหัก
ระหว่างเธอกับฉันนั้นต่างรัก
ด้วยต่างคนต่างตระหนักและรู้ดี
ฉันพ่ายแพ้เพราะต่ำต้อยและด้อยกว่า
เปรียบราคามิเทียมเพชรเพียงเกร็ดหิน
หรือฉันพลอยบุษราคำแต่ดำดิน
รอคอยช่างลบราคินเพื่องดงาม
อิอิ
เหมือนเธออยู่ในความฝันฉันห้ามหัก
ระหว่างเธอกับฉันนั้นต่างรัก
ด้วยต่างคนต่างตระหนักและรู้ดี
ฉันพ่ายแพ้เพราะต่ำต้อยและด้อยกว่า
เปรียบราคามิเทียมเพชรเพียงเกร็ดหิน
หรือฉันพลอยบุษราคำแต่ดำดิน
รอคอยช่างลบราคินเพื่องดงาม
อิอิ
เพียงสายลม พัดผ่าน ให้ชื่นจิต
เพียงจุบพิต พจนา พาไถ่ถาม
เพียงพบพักตร์ จักหายหน้า พาติดตาม
เพียงสื่อความ ตามอารมณ์ ชมถ้อยคำ
มิได้รัก รู้เพียง ว่าพี่รัก
มิได้ห้าม เพราะจะหัก อย่าถลำ
มิได้ตอบ ชอบหรือไม่ ใช่โน้มนำ
เพียงโน้มน้าว ว่าอย่าพร่ำ เพ้อไปไกล...
หทัยกาญจน์
๑๗ มีนาคม พ.ศ.๒๕๕๖
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
