สุดอาวรณ์ อ่อนไหว ใจโรยล้า
คล้ายธารา แห้งแท้ กระแสสินธุ์
ดุจปักษา ถลาไป ไร้แรงบิน
ร้าวดวงจินต์ ผินซบ มาหลบอาย
วาสนา พาพบ ให้สบต้อง
น้ำเนตรนอง หมองนัก รักเมื่อสาย
น้ำจรดฟ้า ว่าใกล้ พอใกล้กลาย
หมดความหมาย ยิ่งใกล้ ยิ่งไกลเธอ
คอยเก็บฝัน วันวาน สมานแผล
แม้ดวงแด จะตรอม ยอมเสมอ
งานวิวาห์ มาใกล้ ใจพร่าเบลอ
แม้ต้องเจอ ทุกวัน ฉันยินดี
คล้ายธารา แห้งแท้ กระแสสินธุ์
ดุจปักษา ถลาไป ไร้แรงบิน
ร้าวดวงจินต์ ผินซบ มาหลบอาย
วาสนา พาพบ ให้สบต้อง
น้ำเนตรนอง หมองนัก รักเมื่อสาย
น้ำจรดฟ้า ว่าใกล้ พอใกล้กลาย
หมดความหมาย ยิ่งใกล้ ยิ่งไกลเธอ
คอยเก็บฝัน วันวาน สมานแผล
แม้ดวงแด จะตรอม ยอมเสมอ
งานวิวาห์ มาใกล้ ใจพร่าเบลอ
แม้ต้องเจอ ทุกวัน ฉันยินดี
"ดิน"
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
