สายลมโชยกลิ่นเก่าเราเคยคุ้น
แดดเช้าก็อบอุ่นละมุนไล้
กลับหน่วงเหน็บเจ็บร้าวหนาวทรวงใน
เธอลาไกลจากกันพลันระทม
ยังซ่านซึ้งคนึงหามิลาล่วง
ยากคลายบ่วงเสน่หาแม้คราขม
กลิ่นนวลนางจางหายกับสายลม
เถอะ-อีกครั้งยังดมไม่สมใจ
แดดเช้าก็อบอุ่นละมุนไล้
กลับหน่วงเหน็บเจ็บร้าวหนาวทรวงใน
เธอลาไกลจากกันพลันระทม
ยังซ่านซึ้งคนึงหามิลาล่วง
ยากคลายบ่วงเสน่หาแม้คราขม
กลิ่นนวลนางจางหายกับสายลม
เถอะ-อีกครั้งยังดมไม่สมใจ