หยุดหายใจ เมื่อไหร่ ใจขาดแน่
หาทางแก้ ให้แล้ว นะแววใส
ท่องยุบหนอ พองหนอ จ่อจิตไป
ต้องอยู่ได้ อีกนาน อย่าพาลท้อ
หยุดหายใจ ปี้ป่น ต้องทนเผา
ฤทัยเฉา แหลกยับ สลับหนอ
ไปไม่กลับ หลับไม่ตื่น สะอื้นคอ
ถึงจะต่อ ตามติด ชีวิตพัง
ต้องมานั่ง โศกา น้ำตาอาบ
กว่าจะทราบ เกินซึ้ง จึงผิดหวัง
ตัวของใคร ของใคร ไม่จีรัง
สุดเสียงสังข์ สั่งลา ก้มหน้าเดิน
หายใจไว้ เถิดเจ้า ไยเศร้าจิต
หายใจไว้ สักนิด ชีวิตเดิ้น
หายใจไว้ เถิดหนา พาใจเพลิน
หายใจเกิน ดีกว่าขาด พลาดไม่ตาย
พันทอง
๑๒/๐๓/๕๖
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
