ห่างหนึ่งก้าว ที่ไหน ใครก็รู้
ห่างจนสู้ อุตส่าห์ ตามล่าฝัน
ห่างสุดสอย ลอยไป ให้จาบัลย์
ห่างเหมือนจันทร์ กับโลก จึงโศกตรม
อย่างนี้เรียก ว่ารัก ปักใจชื่น
อย่างนี้ยืน ฝืนจน ทนความขม
อย่างนี้เข้า ตำรา พาระทม
อย่างนี้น้ำ ตาลต้ม บอกขมจัง
ห่วงทุกครา หันมอง สองฝากฝั่ง
ห่วงทุกครั้ง ยั้งจิต เคยผิดหวัง
ห่วงเหลือเกิน เมินเฉย เอ่ยชิงชัง
ห่วงภวังค์ ยังฝืน ทุกคืนคอย
ห่างอย่างห่วง ช่วงนี้ ฤดีหนอ
ห่วงห่างท้อ รอเขา เศร้าถดถอย
อย่างห่วงห่วง รู้ไหม ใช่สำออย
หวงห่วงหา ไม่น้อย คอยเคียงเธอ
พันทอง
๑๒/๐๓/๕๖
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
