จดบันทึก ลงไป ในวันแรก
ความรักแทรก หว่างทรวง จึงห่วงหา
จากวันนั้น หวานซึ้ง ตรึงอุรา
ปรารถนา พาใจ ได้เคียงครอง
จดบันทึก ช่วยจำ ย้ำเตือนตอก
กลัวเธอบอก ออกมา คราหม่นหมอง
เกิดสะดุด หยุดรัก หักใจปอง
กลัวเป็นสอง รองอิ่น ให้ขื่นทรวง
จนวันนี้ ฤทัย ที่ไหวหวั่น
ไม่จาบัลย์ เหมือนเก่า คอยเฝ้าหวง
มีเวลา ถามไถ่ ไม่หลอกลวง
อีกบางช่วง ตามต่อ มาง้องอน
กว่าจะมี วันนี้ ที่ยิ่งใหญ่
ดวงฤทัย เกือบหด สลดก่อน
ด้วยคิดมาก หลากหลาย คล้ายอาวรณ์
จึงกลั่นกลอน จากใจ มอบให้เธอ
พันทอง
๑๒/๐๓/๕๖