ปล่อยความรัก ที่ทักทาย หายไปเสีย
ไม่ต้องเพลีย ปล่อยหัวใจ ไปตามเขา
น้ำตานี้ เก็บเผื่อใจ ไว้เพื่อเรา
งำความเศร้า อย่าเปิดเผย เปรยออกไป
รักไม่ได้ ทำตาบอด อย่าทอดเหตุ
แต่เป็นเศษ ความลุ่มหลง ปลงไม่ไหว
หากรักแท้ ไม่มีสุข แต่ทุกข์ใจ
รักทำไม เก็บใจสู้ คนคู่ควร
อาจจะเกลียด เธอไม่ลง ปลงไม่ได้
อาจใจหาย เมื่อเห็นเธอ เผลอเดินสวน
อาจจะช้ำ เพราะพลาดพลั้ง ไม่บังควร
แต่ไม่ด่วน รักสุดท้าย ตายเพราะเธอ
ไม่ต้องเพลีย ปล่อยหัวใจ ไปตามเขา
น้ำตานี้ เก็บเผื่อใจ ไว้เพื่อเรา
งำความเศร้า อย่าเปิดเผย เปรยออกไป
รักไม่ได้ ทำตาบอด อย่าทอดเหตุ
แต่เป็นเศษ ความลุ่มหลง ปลงไม่ไหว
หากรักแท้ ไม่มีสุข แต่ทุกข์ใจ
รักทำไม เก็บใจสู้ คนคู่ควร
อาจจะเกลียด เธอไม่ลง ปลงไม่ได้
อาจใจหาย เมื่อเห็นเธอ เผลอเดินสวน
อาจจะช้ำ เพราะพลาดพลั้ง ไม่บังควร
แต่ไม่ด่วน รักสุดท้าย ตายเพราะเธอ
มีความรัก ทักทาย เมื่อบ่ายคล้อย
น้ำตาปรอย ย้อยหยด หมดทางกั้น
ดั่งเขื่อนแตก แหลกยับ ลงกัปกัล
คงถึงวัน สิ้นสูญ อาดูรย์ใจ
มีความรัก ทักทาย คล้ายตาบอด
มองไม่เห็น เช่นมอด ดอดกัดไม้
เป็นรูโบ๋ แหว่งเว้า เข้าข้างใน
จนฤทัย พรุนพัง ซังกะตาย
อยากจะเกลียด เกลียดอย่างไร เมื่อใจรัก
อยากจะหัก หักอย่างไร เมื่อใจหาย
อยากจะลบ ลบอย่างไร ใจแทบวาย
อยากจะร้าย ร้ายอย่างไร เมื่อใจปอง
พันทอง
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
