ไม่ได้คิด มากมายไป ใช่โกหก
ไม่ตลก เรื่องจริงๆ สิ่งไม่ขำ
เพราะสิ่งแท้ ที่แน่หรือ คือเขาทำ
ใจบอบช้ำ กำความเจ็บ เก็บข้างใน
ความระแวง เคยไม่คิด จึงติดหล่ม
ต้องมาจม กับความเศร้า เขาไปไหน
ทิ้งให้ตรม อมทุกข์โศก วิโยคใจ
คงไม่ไหว จะทนอยู่ คู่คนลวง
ความเชื่อใจ จึงมอดไหม้ ไร้ซึ่งเศษ
ถือเป็นเหตุ ต้องตัดใจ ไม่คิดหวง
รักแท้ๆ คืนมอบไป ให้คนลวง
คงช้ำทรวง ซ้ำแล้วเล่า เขายิ่งยาว
ไม่ตลก เรื่องจริงๆ สิ่งไม่ขำ
เพราะสิ่งแท้ ที่แน่หรือ คือเขาทำ
ใจบอบช้ำ กำความเจ็บ เก็บข้างใน
ความระแวง เคยไม่คิด จึงติดหล่ม
ต้องมาจม กับความเศร้า เขาไปไหน
ทิ้งให้ตรม อมทุกข์โศก วิโยคใจ
คงไม่ไหว จะทนอยู่ คู่คนลวง
ความเชื่อใจ จึงมอดไหม้ ไร้ซึ่งเศษ
ถือเป็นเหตุ ต้องตัดใจ ไม่คิดหวง
รักแท้ๆ คืนมอบไป ให้คนลวง
คงช้ำทรวง ซ้ำแล้วเล่า เขายิ่งยาว
คิดมากไป หรือเปล่า ไยเศร้าจิต
แค่จีบติด เมื่อวาน พานอย่าหมอง
แค่พี่น้อง ร่วมโลก วิโยคปอง
ขอรับรอง ด้วยศักดิ์ศรี มีเพียงเดียว
ถ้ารักกัน หวั่นกลัว จักหัวหมุน
คงได้วุ่น วายใจ ฤทัยเปลี่ยว
จะหาสุข ที่ไหน ไม่ได้เชียว
มีแต่เที่ยว ระแวง แหนงหน่ายกัน
ความเชื่อใจ เป็นหนึ่ง พึงจำจด
อย่าโป้ปด จงรัก สลักมั่น
จะครองสุข ยืนยง ดำรงค์พลัน
คอยเติมฝัน ปันพจน์ หยดลงจินต์
พันทอง
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
