(ต้องช่วย...) แม้นไม่อาจวาดกลอนให้อ่อนช้อย
จะถักร้อยถ้อยรักมาทักถาม
จากห้วงใจห่วงหาพยายาม
เพียรปราบปรามกลอนสังหารที่รานรุก....
(เอ๊ะ !! …) แต่ลิ้นลมคารมชายนั้นร้ายกว่า
ยินวาจาคราใดใจกระตุก
เธอหว่านรักทุกขุม..ช่างชุมชุก
ดั่งไฟลุกโหมทรวงตกบ่วงใจ
(หรือว่า...) เพลงสังหารกระบี่นางช่างเฉือนเชือด
เสน่หาแห้งเหือดหรือไฉน
จึงมิกล้าเดิมพัน..หยันไยไพ
กระบี่ใจร่ายรักปักเธอร้าว
(พุทโธ่...) ในศึกรบสยบได้เธอไม่หวั่น
ใยมาพรั่นเพลงสตรีไม่กี่ก้าว
เชิญเถิดพ่อพวงดอกไม้ร่ายเพลงยาว
สังหารสาวกลอนหวานให้มานระทวย
~ นักกลอนสาวกระบี่สวนตาล ~
ฝ่ามือเจ้าเก่งกาจฟาดซ้ายขวา
ถ้าหลบช้าข้าฯคงถึงคราวม้วย
จำต้องใช้วิชามหาละลวย
จึงพอช่วยให้สู้สูสีกัน
ผ่านหนึ่งร้อยกระบวนท่าน่าเหนื่อยนัก
ต่างกระอักเลือดตกจนอกสั่น
โปรดจงยั้งมือไว้ไมตรีพลัน
มิเช่นนั้นขอสู้ด้วยมวยปล้ำแทน
ถ้าหลบช้าข้าฯคงถึงคราวม้วย
จำต้องใช้วิชามหาละลวย
จึงพอช่วยให้สู้สูสีกัน
ผ่านหนึ่งร้อยกระบวนท่าน่าเหนื่อยนัก
ต่างกระอักเลือดตกจนอกสั่น
โปรดจงยั้งมือไว้ไมตรีพลัน
มิเช่นนั้นขอสู้ด้วยมวยปล้ำแทน
*ต้องขออภัยคุณแซมด้วยนะครับ แบบว่ากลอนพาไปอีกแล้ว*