เรื่องสมมุติ ไม่มี ฤดีฉัน
มันไหวหวั่น สั่นคลอน ตอนหลับไหล
เฝ้าครุ่นคิด ทุกครา จนล้าใจ
ดั่งฤทัย ปั่นป่วน หวนคะนึง
เรื่องสมมุติ ไม่เกิด อย่าเปิดช่อง
สายตาส่อง จ้องจับ ขยับถึง
จะตามหา เอื้อมสอย และคอยดึง
รักสุดซึ้ง รู้ไหม ในยามนี้
เธออย่ามา สมมุติ หยุดเสียเถอะ
ใจฉันเปรอะ เปื้อนหมด รันทดหนี
มาหลอกกัน นั้นหนอ ท้อชีวี
เจ็บปวดที่ กลางใจ ไม่ไหวแล้ว
เธอช่างแสน โหดร้าย ฉันพ่ายรัก
สุดจะหัก ห้ามไหว ฤทัยแป้ว
มอบสี่ห้อง ปองหวัง ดั่งสิ้นแวว
ทั้งน้ำแห้ว เธอหยิบยื่น กลืนไม่ลง
เรื่องสมมุติ ของเธอ ฉันเผลอไผล
เรื่องบางใคร ใคร่ครวญ ล้วนประสงค์
เรื่องของฉัน นั้นจริง หญิงมั่นคง
บอกตามตรง เรื่องสมมุติ หยุดเสียที
พันทอง
๑๑/๐๓/๕๖
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
