[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[ไผ่เดียวดาย]

เสียงใบไม้ ร่วงตกดิน ยามสิ้นแสง
ตะวันแดง ลาลับไป ใจเงียบเหงา
เสียงหริ่งหรีด ต่างร่ำร้อง ก้องใจเรา
กลบความเศร้า ที่เป็นเพื่อน คืนเดือนแรม

ไม่มีเธอ ไม่มีใคร ให้รักแล้ว
คงไม่แคล้ว กลิ่นแป้งจาง ข้างสองแก้ม
ไม่มีใคร มานั่งกรอด พรอดรักแซม
เคยยิ้มแย้ม กลับไม่ชื่น ฝืนดวงแด

เพราะเธอเป็น ทุกสิ่งของ ห้องดวงจิต
มันถูกปิด เมื่อเธอจาก ฝากรอยแผล
เงียบเชียบนัก เธอพารัก ผลักลอยแพ
คำว่าแคร์ ไม่มีซ่อน แสนอ่อนใจ

ช้ำเหลือทน นั่งบ่นพรำ คำว่าแพ้
ไร้ข้อแม้ ปล่อยรักหลุด หยุดไม่ไหว
คำว่าปวด มากหลายแห่ง แย่งที่ไป
คนของใจ  เลือนหายลับ ไปกับตา

ปล่อยทิ้งร้าง คนข้างหลัง ไม่สั่งเสีย
ปล่อยใจเพลีย ไม่หันมอง จ้องคืนหา
ป่าช้าใจ เงียบเชียบไร้ ใครเข้ามา
รอกานดา มาฝังร่าง ก่อนสางลืม