ความมั่นคง และจริงใจ เหมือนใบมีด
ที่พร้อมกรีด ฟันสิ่งขวาง เบิกทางฝัน
มีเสาหลัก กำลังใจ ให้ทุกวัน
ต่อให้ฟัน ไม้ทั้งป่า ใจหากลัว
แต่ความจริง สิ่งไหนเล่า เขาบอกไว้
คมแค่ไหน สักวันทื่อ คือใจรั่ว
ใช้งานหนัก มีวันหัก รักมืดมัว
ดีหรือชั่ว เดินเข้ามา ฆ่าหัวใจ
ฉันไม่ดี มีความผิด ติดตรงไหน
เพราะอะไร รักเธอหมด ลดจากฉัน
ที่ทำมา ฉันทำให้ เพื่อใครกัน
ในทุกวัน ไม่บกพร่อง ให้หมองตรม
ยุติธรรม คำๆนี้ หามิได้
รักสลาย จากฉันไป ใจขื่นขม
ไม่มีแม้ คำร่ำลา มาชื่นชม
เธอหายจม อย่างระรื่น ไม่คืนรัง
คงเป็นเพราะ เธอหมดใจ และไม่รัก
จึงมาหัก หมดไม่เผย เลยความหวัง
มีดใบนี้ มันคงบิ่น สิ้นจนพัง
สนิมสั่ง ให้เกาะกิน จนสิ้นคม
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
