หรือฟ้ากว้าง สุดสายตา จะมาเห็น
เธอจึงเร้น ร้างไกล ไม่เหมือนก่อน
หรือมีอื่น ใดกั้น เข้าบั่นทอน
จึงอาทร รักอื่น ยากฝืนเกลียว
ใจรอนรอน รอแรงใจ ใครคนหนึ่ง
คนที่ซึ่ง รักมาก อยากหน่วงเหนี่ยว
ปล่อยคนเหงา หดหู่ อยู่แดเดียว
กอดเศษเสี้ยว อดีตรัก อย่างหนักใจ
คนที่เคย เคียงข้าง ทุกย่างก้าว
ยามปวดร้าว คนดี อยู่ที่ไหน
รู้หรือเปล่า ว่ายามนี้ ไม่มีใคร
มองฟ้าไกล ใจทดท้อ ทรมาน
ผืนฟ้ากว้าง สุดสายตา จะมาเห็น
หวังให้เป็น เพียงภาพหลอก ของหมอกม่าน
ที่ยามสาย จะจางเรื่อ เพื่อพบพาน
และเพื่อผ่าน วันอ่อนล้า ช้าเต็มที
เธอจึงเร้น ร้างไกล ไม่เหมือนก่อน
หรือมีอื่น ใดกั้น เข้าบั่นทอน
จึงอาทร รักอื่น ยากฝืนเกลียว
ใจรอนรอน รอแรงใจ ใครคนหนึ่ง
คนที่ซึ่ง รักมาก อยากหน่วงเหนี่ยว
ปล่อยคนเหงา หดหู่ อยู่แดเดียว
กอดเศษเสี้ยว อดีตรัก อย่างหนักใจ
คนที่เคย เคียงข้าง ทุกย่างก้าว
ยามปวดร้าว คนดี อยู่ที่ไหน
รู้หรือเปล่า ว่ายามนี้ ไม่มีใคร
มองฟ้าไกล ใจทดท้อ ทรมาน
ผืนฟ้ากว้าง สุดสายตา จะมาเห็น
หวังให้เป็น เพียงภาพหลอก ของหมอกม่าน
ที่ยามสาย จะจางเรื่อ เพื่อพบพาน
และเพื่อผ่าน วันอ่อนล้า ช้าเต็มที
ฟ้าอาจกว้าง ขวางทาง ก็ช่างฟ้า
ใจนำพา มาให้ ไม่หน่ายหนี
รักเพียงเดียว เกลียวฟั้น มั่นฤดี
ถึงจะหลี้ หลบหนอ ยังรอเธอ
ฟ้าจะกั้น ดั้นด้น เพื่อค้นหา
ดวงยิหวา ยาจิต คิดเสมอ
ว่าสองเรา เคล้าคู่ อยู่นะเออ
วันเสนอ เจอสนอง ตามต้องการ
จะเก็บเกี่ยว เลี้ยวเลาะ เกาะแน่นไว้
ผูกฤทัย สองดวง ควงประสาน
ตราบอาทิตย์ สิ้นแสง ยังแบ่งบาน
สุริยะ จักรวาล ขับขานรอ
จะไม่หนี มีอื่น อย่าขื่นขม
จะไม่ตรม แม้เจ็บ แค่เล็บหนอ
จะกราบพระ ขอให้ ได้พะนอ
จะเคลียคลอ สองเรา เท่าชีวัน
พันทอง
๑๐/๐๓/๕๖