อีกเมื่อไหร่..ฉันจะเข้าใจเธอ
เธอเซอร์เซอร์..แต่ฉันเซ่อ งั้นใช่ไหม
อย่าเพียงเอ่ยคำว่ามีฉันในห้วงใจ
เพราะการกระทำของเธอมันไม่แสดง
ถ้าฉันแค่อยู่ในจินตนาการ
โปรดอย่ามาขับขานให้มันแสลง
เลือดของฉันที่เห็น..ก็เป็นสีแดง
ใช่ว่าเหือดแห้ง..เพราะมีเพียงเงา
ฉันจะเก็บเธอไว้ที่มุมห้อง
แทนการที่จะมาจ้องรอเธอเหมือนเก่า
สิ้นสุดกันทีสำหรับคำว่า “เรา “
ฉันไม่อยากจะงี่เง่าโดยไม่จำเป็น
หนาว..ฉันก็หนาว
หนาวจนใจปวดร้าว..ไม่ได้พูดเล่น
คำว่ารักของเธอมันช่างชาเย็น
เหมือนเป็นอีกหนึ่งประเด็นที่ผ่านไป
เหงา..ฉันก็เหงา
ตั้งแต่หัวค่ำถึงเช้าเหงาจนหม่นไหม้
มองไปข้างข้าง..อ้างว้าง ไม่มีใคร
ขอร้องได้ไหม..โปรดอย่ามาทำร้ายกัน
~ ประภาคาร ~
หากสายใยความอาทร รัดรึงเธอจนเจ็บปวด
เถอะคลายปมอันร้าวรวด ผ่านถ้อยคำเพียงสั้นๆ
ให้ความหมายของใจได้ยืนยัน
ว่าความฝันที่มีกันนั้นไม่จริง
จงก้าวต่อไปโดยไม่มีฉัน
ถ้าการมีกันนั้นฉุดรั้ง ใจเธอให้หยุดนิ่ง
จงลืมใจที่เคยพักพิง
และทิ้งฉันไว้ในความทรงจำ..เท่านั้นพอ
เมื่อหนทางข้างหน้านั้นตีบตัน
โปรดจงหันหลังกลับแล้วไปต่อ
จะโอบกอดความเดียวดาย..โดยไม่ตัดพ้อ
แค่เพียงขอเธอสุขใจ ฉันยินดียิ้มรับ..กับน้ำตา
*****
เถอะคลายปมอันร้าวรวด ผ่านถ้อยคำเพียงสั้นๆ
ให้ความหมายของใจได้ยืนยัน
ว่าความฝันที่มีกันนั้นไม่จริง
จงก้าวต่อไปโดยไม่มีฉัน
ถ้าการมีกันนั้นฉุดรั้ง ใจเธอให้หยุดนิ่ง
จงลืมใจที่เคยพักพิง
และทิ้งฉันไว้ในความทรงจำ..เท่านั้นพอ
เมื่อหนทางข้างหน้านั้นตีบตัน
โปรดจงหันหลังกลับแล้วไปต่อ
จะโอบกอดความเดียวดาย..โดยไม่ตัดพ้อ
แค่เพียงขอเธอสุขใจ ฉันยินดียิ้มรับ..กับน้ำตา
*****