ฉันขอจองห้องที่ไม่มีใคร
อันจะเอื้อน้ำใจให้แน่นหนัก
แขวนกระดิ่งพริ้งเคาะเพราะลมทัก
ช่วยกันปักลวดลายหลายล้านดาว
อยู่ห่างฟ้าฟากไหนก็ใกล้ชิด
ด้วยอุทิศหัวใจให้กันหนาว
ขยันปัดหยากไย่ให้ร่วงกราว
ล้อมรั้วด้วยเรื่องราวรักยาวไกล
โลกเศร้าหมองจะคืนเป็นหมื่นสี
มอบมณีแสงทองคล้องคอให้-
ฉันมีหนึ่งใจแปลกมาแลกใจ
เธอเปิดรับหรือไม่..ได้ทั้งนั้น
ใจบางบางว่างหวังทั้งสี่ห้อง
ให้ครอบครองหมดห้วงดวงใจฉัน
แม้เธอมอบเศษเสี้ยวให้เกี่ยวพัน
จะเติมฝันเต็มทรวงห่วงแค่เธอ.
นานะ
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
