เธอจะ ร้ อ ง ร่ ว ม กั น กับฉันหรือเปล่า??
หรือจะทอดทิ้ง บ ท เ พ ล ง วั น ว า น ในรัตติกาลอันนานยาว
ให้ลอยดุจ เ ถ้ า ธุ ลี ที่เคว้งคว้างกลางสายลมที่เลยผ่าน
โปรดอย่าเอ่ยถาม น า ม ข อ ง ฉั น เลย
เพราะมันไม่เคยมีความหมายใน ส า ย ก า ล ที่หลากซ่าน
คงเพียง ใ จ อันสถิตมาแสนนาน
ที่จะสานใยดังเกลียวเชือกแห่ง ค ว า ม ผู ก พั น
และหากแสงตะวัน แ ร ง ก ล้ า เกินกว่าเธอจะรับไหว
นั่นคงมิใช่ แ ส ง นี้ ที่เธอเฝ้าฝัน
จง ป ล่ อ ย มื อ ไปจากกันและกัน
เพื่อก้าวสู่ปลายทาง ณ.คื น วั น แ ห่ ง ฝั น ข อ ง เ ธ อ
*****
Shumbala


หากหัวใจของฉันประดิษฐ์คำร้อง
เ ธ อ จ ะ เ ป็ น ท่ ว ง ทำ น อ ง เสมอ
ฉันจะเป็นหยาดเหงื่อ เ พื่ อ ร อ ย ยิ้ ม ข อ ง เ ธ อ
เป็นอาณาจักรถ้อยคำพร่ำเพ้อ เมื่อน้ำตาเธอเอ่อริน
เกิดและดับในตัวอักษรนิรนาม
อยู่ในความหวังดี มิ สุ ด สิ้ น
เป็นบทเพลงแห่งการโบยบิน
มิให้ห่วงถวิล เ มื่ อ ห ม ด รั ก
โปรดให้เกียรติร่วมฟลอร์ครั้งสุดท้าย
ท่ามแสงดาวพราวพรายอาณาจักร
ไว้อาลัยให้ความเหลืออยู่แห่งศรัทธาซึ่งน้อยนัก
แล้วขึ้นต้นวรรคใหม่ ไ ป ด้ ว ย กั น.

ขอบคุณรูปภาพจาก Kagaya