[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[choy]

หอมวรรณศิลป์
(โคลง ฉันท์ กาพย์ กลอน)
(๒)

โคลง
(๑)
ชั้นแต่มนุษย์ด่ำซึ้ง            บุปผชาติ
พรายสันสีผุดฉาด            ศิลป์แก้ว
พงศ์ภมรสกุณดาด            รู้ค่า
แต่ปองหวานแอร่มแล้ว         โผสิ้นผินฟ้าฯ

ฉันท์
(๒)
หอมศรีบุปผา            หอมค่ามาลี
ผุดผาดสันสี            ชนเสพศิลป์ล้ำ
นกผึ้งปองมาน            อิ่มหวานรสฉ่ำ
เริงร่ายลำนำ            โผผินบินจรฯ*

กาพย์
(๓)
หอมกลิ่นบุปผชาติ            สันสีฉาดเก็จตระการ
ชุบชื่นหอมรื่นมาน            ยามแบ่งบานกลีบผกา
วิหคภมรผึ้ง            หรือไป่ซึ้งงามบุปผา
เอมหวานพลันจรลา         โผผินฟ้าว่อนว่ายรำฯ**

กลอน
(๔)
เสมอชั้นแต่เผ่าพงศ์นรชาติ
จึงรู้ค่าพิลาสหอมบุปผา
ภมรแมลงอีกวิหคนานา
เพียงรู้ค่าหวานอิ่มแล้วบินจรฯ

สนอง เสาทอง
สุขสนาม
สุรินทร์
8 มีนาคม 56

*วิชชุมมาลาฉันท์ ๘
**กาพย์ยานี ๑๑