ลองพี้กัญช์ ดั้นกลอน อักษรศิลป์
ได้ยลยิน ดิ้นแด แต่สวรรค์
เฉาก๊วยฉ่ำ น้ำตาล เมาหวานมัน
หากขาดพลัน ลงแดง คอแห้งตาย
เพราะมีเจ้า เข้าใจ ให้บำบัด
พาไปวัด ตัดเหตุ กิเลสหาย
ครั้นด้นกลอน หลอนจิต คิดวุ่นวาย
หูตาลาย อยากสูด ดูดอีกที
ไม่ไหว...ต้องไปสวนปรุงแถมแล้ว
รพีกาญจน์