เพชรน้ำหนึ่ง
ส.เชื้อหอม...นักกลอนรางวัลพระราชทาน
------------------------------
กลอนเก้าคำ จำไว้ ด้อยไพ"เราะ"
เขียนให้เหมาะ แปดคำ เพชรน้ำหนึ่ง
แต่ละวรรค หนักแน่น ดุจแกน"กลึง"
กลอนจะ"ซึ้ง"ติดใจ และให้คุณ
คำสุดท้าย วรรคแรก แยกพิ"เศษ"
สามัญ"เขต"หวงห้าม ตามเกื้อหนุน
ท้ายวรรคสอง ต้องรู้ อยู่เป็น"ทุน"
เอก-โท"จุน"จัตวาประ"พนธ์"
ท้ายวรรคสาม วรรคสี่ นี้จำ"มั่น"
เสียงสามัญ-ตรีใช้ ได้ทุก"หน"
สัมผัสซ้ำจำจด งดปะ"ปน"
จงคิด"ค้น"ถ้อยคำ ที่จำ"เป็น"
ไม้ไต่คู้ ใช้กับ ไม้ไต่"คู้"
เมื่อฟังดู เด่นดี ทั่งที่"เห็น"
เสียงสั้นยาว ก้าวก่าย หลายประ"เด็น"
อย่าบำ"เพ็ญ"พ้องกัน นิรัน"ดร
อย่าเขียนให้ ใจความ ตามเพ้อ"นึก"
จงตรองตรึก ตระหนัก เรื่อง"อักษร
คติธรรม นำใส่ ให้สัง"วร"
รวมสุน"ทร"ถ้อยไว้ ให้งด"งาม"
จุดจบก็ ขอให้ กินใจหน่อย
มิควร"ปล่อย"เปะปะ เหมือนสะ"หนาม"
จบให้เด่น เห็นชัด จำกัด"ความ"
ให้ตรง"ตาม"เค้าโครง เรื่องโยง"ใย"
เขียนเสร็จสรรพ กลับมา ตรวจตราผิด"
ตรวจชนิด เรียงตัว ทั่วกันใหม่
เมื่อเห็นเพราะ เหมาะดี จี้หัว"ใจ"
จึงเผย"ให้"ประชา ชนตรา"ตรึง"
กลอนเก้าคำ จำไว้ ด้อยไพเราะ
เขียนให้เหมาะ แปดคำ เพชรน้ำ"หนึ่ง
แต่ละวรรค หนักแน่น ดุจแกน"กลึง"
ผู้อ่าน"จึง"จะชอบ ชมขอบคุณ
พันทอง