ตามเยี่ยงอย่าง
แก้วมณีแห่งชีวิต
๑
เสถียร สถิตคุณค่าแท้ แด่มนุษย์ โลกนา
โกเศศ วิเศษแก่นวิสุทธิ์ สิ่งแก้ว
นาคะ ทิพย์ร่ายพระพุทธ มนตร์มิ่ง เปรียบฤา
ประทีป สวรรค์สว่างแพร้ว พร่างฟ้า วรรณศิลป์ฯ
๒
พรหมินทร์กินงอกง้วน ดินหอม ก็ดี
บุปผชาติอาจตรมตรอม อกไหม้
อักขระน่าทนุถนอม ยิ่งกว่า
เก็บแก่นไตรปิฎกได้ ค่าล้ำโลกสามฯ
๓
งามวรรณศิลป์ไป่สิ้น สุคนธรส
ฤาค่าอมตะหอมหมด โลกม้วย
วิญญาณยิ่งเกียรติยศ คงอยู่
คู่แผ่นฟ้าดินด้วย ตราบไร้นิรพานฯ
๔
ชะเอมอ้อยร้อยสิ่งซึ้ง วิเศษหวาน ก็ดี
ครู่หนึ่งอันตรธาน เปื่อยไร้
วรรณศิลป์อยู่คู่กาล กับโลก
แล้วไม่หวานชีพไว้ เพื่อได้ทิพย์ไฉนฯ
๕
อักขระฤาเสื่อมสิ้น ศิลปะศาสตร์
สองท่านชีวิตปราชญ์ เปรื่องแพ้ว
มรคานั่นวิสุทธิ์สะอาด อิ่มทิพย์
ทางแห่งดวงแก้ว แม่นแล้วอัญชลีฯ
๖
กี่โกฏิปีกี่ม้วย อนันตกาล ก็ดี
ใหม่เอี่ยมวรรณศิลป์หวาน เลิศแล้ว
ลายสือสื่อวิเศษงาน แห่งทิพย์
ตามท่านเถิดเพริศแพร้ว พร่างรุ้งมณีสมัยฯ
๗
ใดใดในโลกล้วน อนิจจัง ก็ดี
จริงแต่นามอุโฆษดัง คู่หล้า
ชีวิตปราชญ์เลิศขลัง อมตะ ตามเทอญ
เยี่ยงอย่างมณีระยับฟ้า เฟื่องฟุ้งไอศวรรย์ฯ
๘
อาถรรพณ์ขวัญเปี่ยมด้วย งามดี
ปราดเปรื่องแววรุ้งมณี คู่ฟ้า
วรรณศิลป์ค่าวิเศษศรี สูงส่ง
ชุบชื่นหลายชาติหน้า นิ่งพริ้งเหนือสมัยฯ
๙
ไหวชีวิตอุทิศแด่หล้า คณะมนุษย์
ตามเยี่ยงอย่างมหาบุรุษ เก่งกล้า
ทางทิพย์แห่งจิตรวิสุทธิ์ วิเศษยิ่ง
คือสิ่งประเสริฐเลิศฟ้า กว่าได้มไหศวรรย์ฯ
๑๐
ชีวิตนักปราชญ์ซึ้ง กินใจ
พิมพ์อยู่วิญญาณไป โลกหน้า
ปัญญาแก่นทิพย์ใน มิ่งมนุษย์
ถือหนึ่งพึงขลังกล้า เพื่อฟ้าเกษมสมัยฯ
๑๑
อุทิศดวงใจแด่หล้า อาถรรพณ์
เทิดค่าวรรณศิลป์สวรรค์ เพริศแพร้ว
อยู่คู่พุทธธรรมอัน อมตะ
สถิตค่าสองปราชญ์แก้ว ไป่แล้วอัญชลีฯ
๑๒
ปากกากว่าปากแก้ว กายสิทธิ์
อยู่เพื่อโลกนิมิต ไม่แล้ว
กุศลศิลป์ส่งสัมฤทธิ์ เรืองรุ่ง
ปรุงค่ามนุษย์เพริศแพร้ว พรุ่งพริ้งอนันตกาลฯ
อังคาร กัลยาณพงศ์
ตามเยี่ยงอย่าง แก้วมณีแห่งชีวิต, ปณิธานกวี, พิมพ์ครั้งที่ 11, กรุงเทพฯ : ศยาม, 2554, pp95-97
*ขอบคุณ Ghost trick ที่ช่วยชี้เตือนคำผิดให้ "งาม" ตอนนี้เปลี่ยนเป็น "งาน" แล้ว
ชุมชน บ้านกลอนไทย ชุมชนสำหรับคนไทยผู้รักกลอน |
22 ธันวาคม 2024, 10:43:PM | |||
|
ผู้เขียน | หัวข้อ: เขาว่ากวีตายแล้ว (อ่าน 72146 ครั้ง) |
| ||||||||||
Email: