๐ฤดูกาลผ่านเปลี่ยนวนเวียนได้
แล้วไฉนจินต์มนุษย์จะหยุดฝืน
รักแล้วลามาแล้วไม่แคล้วคืน
หน้าระรื่นรัวสลับกับเศร้าซม
๐รู้ทันรักจักลดความหดหู่
เมื่อรักพรูเพียงสติตริตรองสม
สุขเกษมเปรมปรีดิ์ฤดีพรม
เหมือนเพาะบ่มบ่วงใจไม่ทันทวน
๐รักน่ะรักรักอยู่รู้ว่ารัก
แต่อย่ากักชนม์มั่นเผื่อผันผวน
ยามรักโรยซวนเซรึเรรวน
ความคร่ำครวญค่อยคลายไม่ร้ายเกิน
(อะอ้าว ถ้าออกนอกประเด็นของท่านเจ้าของกระทู้ก็ขออภัยนะครับผม ขอร่วมต่อกลอนด้วยคนครับ )
แล้วไฉนจินต์มนุษย์จะหยุดฝืน
รักแล้วลามาแล้วไม่แคล้วคืน
หน้าระรื่นรัวสลับกับเศร้าซม
๐รู้ทันรักจักลดความหดหู่
เมื่อรักพรูเพียงสติตริตรองสม
สุขเกษมเปรมปรีดิ์ฤดีพรม
เหมือนเพาะบ่มบ่วงใจไม่ทันทวน
๐รักน่ะรักรักอยู่รู้ว่ารัก
แต่อย่ากักชนม์มั่นเผื่อผันผวน
ยามรักโรยซวนเซรึเรรวน
ความคร่ำครวญค่อยคลายไม่ร้ายเกิน
(อะอ้าว ถ้าออกนอกประเด็นของท่านเจ้าของกระทู้ก็ขออภัยนะครับผม ขอร่วมต่อกลอนด้วยคนครับ )
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
