[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[น้อยใจยา]

แปลกจริงหนอ เรื่องกลอน ตอนอกหัก
ยามมีรัก ยากยิ่งนัก แต่งไม่ได้
พออกหัก รักขื่น มาคราใด
หัวมันไว ช่างพรั่งพรู รู้คำกลอน

หรือความเจ็บ นั้นคือ เหล่าอาจารย์
ช่วยกันขาน ส่งให้ ราวกับสอน
ความเจ็บช้ำ นั้นเล่า ไม่บั่นทอน
ไม่รานรอน แต่ส่งเสริม ดุจมิตรเทียว

ความผิดหวัง เฉกเช่น ดั่งห้องเรียน
ความระทม ช่วยขีดเขียน ความซ่านเสียว
ความโศกเศร้า เฝ้าตีโบย ดุจไม้เรียว
คอยขับเคี่ยว กลอนเจ็บ เหน็บอารมณ์

น้อยใจยา