.jpg)
ใครหนอใคร ใจดำ ทำให้เหงา
คงแสนเศร้า เซาทรุด สุดโศกศัลย์
กานท์วจี ที่ร้อย ถ้อยจำนรรจ์
ดุจเสกสรร หวานซึ้ง ติดตรึงทรวง
หากฉันมี อย่างพี่ นี้คนหนึ่ง
นั่งรำพึง ถึงกัน รำพันห่วง
จะยกให้ หมดใจ ทั้งใยยวง
จะขอควง ล่วงชรา เป็นตายาย
คงแสนเศร้า เซาทรุด สุดโศกศัลย์
กานท์วจี ที่ร้อย ถ้อยจำนรรจ์
ดุจเสกสรร หวานซึ้ง ติดตรึงทรวง
หากฉันมี อย่างพี่ นี้คนหนึ่ง
นั่งรำพึง ถึงกัน รำพันห่วง
จะยกให้ หมดใจ ทั้งใยยวง
จะขอควง ล่วงชรา เป็นตายาย
"ดิน"
คงเพราะพี่ให้ใจคนไม่รู้ค่า
จึงต้องมาชอกช้ำระกำสรวล
พี่ให้ใจกับคนไม่คู่ควร
จึงต้องครวญโศกาด้วยอาดูร
จนพบเธอแสงสว่างที่ทางปลาย
สิ่งเลวร้ายพลันมลายกลายดับสุญ
ดุจน้ำทิพย์ชโลมปิติให้เพิ่มพูน
คงด้วยบุญนำพามาหมุนเวียน
กำลังใจร่ายกลอนกลับมาแล้ว
ด้วยน้องแก้วส่งแรงรักผลักขีดเขียน
พี่เขียนกลอนน้องสอนรักให้พี่เรียน
ขอสาบานจะพากเพียร ไม่อายครู...
น้อยใจยา
จึงต้องมาชอกช้ำระกำสรวล
พี่ให้ใจกับคนไม่คู่ควร
จึงต้องครวญโศกาด้วยอาดูร
จนพบเธอแสงสว่างที่ทางปลาย
สิ่งเลวร้ายพลันมลายกลายดับสุญ
ดุจน้ำทิพย์ชโลมปิติให้เพิ่มพูน
คงด้วยบุญนำพามาหมุนเวียน
กำลังใจร่ายกลอนกลับมาแล้ว
ด้วยน้องแก้วส่งแรงรักผลักขีดเขียน
พี่เขียนกลอนน้องสอนรักให้พี่เรียน
ขอสาบานจะพากเพียร ไม่อายครู...
น้อยใจยา
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
